maandag 29 oktober 2012

De bronst op zijn hoogst en nog meer

Zo een gecombineerde blog van twee dagen AWD. Vorige week donderdag een dag vrij genomen omdat we die hoogbronst nog eens wilde zien. Dat was een juiste zet. We waren niet helemaal goed voor bereid. Het werd een koude dag en wij waren daar niet byzonder goed op gekleed. Met doorbijten en zo af en toe een flinke slok hete chocolademelk, het dagje door weten te halen. Goed donderdag kwamen we dus aan en hadden in het begin het idee dat het over was. We zagen wel wat mannetjes liggen overal maar verder weinig tot niets aan burlgeluiden. We wilden het niet geloven en bleven daarom wat rond hangen. Weer een goed besluit. Er begon een mannetje een ander uit te dagen. We kropen naar een goed beschut hoekje tussen een aantal bomen in. Met het het idee van een goede vesting om achter te schuilen bekeken we het gevecht. En niet veel later begonnen ook andere mee te doen en zo zaten we dan van het ene moment in het andere zomaar midden tussen de gevechten. Wat een klappen en wat een geweld. Prachtig. 30 tot 50 meter afstand hielden we van de groep. Dat bleek niet genoeg. Voor we het wisten zaten die jongens gewoon op 2 meter afstand voor onze neus. Dat was eventjes slikken maar we konden weinig anders dan ons tussen die dikke bomen houden en hopen dat ze niet onze vesting binnen zouden rollen. Het ging goed en zo schoten we een uurtje lang onze foto's en mijn vrouwtje haar videoshots.

Bronstfoto's zijn er al genoeg te zien dus ik pik er even 2 tussenuit die voor mij de topfoto's zijn. Bij de serie had ik ook mijnzelf de taak gegeven om eens iets anders te proberen en niet zo zeer veel maar goede en scherpe foto's te maken. Dat leek mij wel aardig gelukt.

Stond op mijn verlanglijstje. Regelmatig zien gebeuren maar
geen kans om dat vast te leggen. Gelukt nu.

Geconcentreerd bezig geweest om deze platen te krijgen.
Vooral omdat de 300 mm net wat teveel overdone was
in deze situatie.

Met deze plaat ben ik heel blij. Hij stond op mijn verlanglijstje
om hem ooit eens te maken.












Na een uurtje hielden ze het voor gezien en gingen ze uit elkaar en zochten een rustplaats op. nagenietend een kop chocolademelk en wat eten. Niet veel later zouden we een stukje open vlakte op gaan om wat op te warmen in de zon die doorbrak.


 
De afgelopen zaterdag met een neef en een nichtje op stap geweest. Zij wilden graag met ons mee en zo spraken we af. De bronst was er niet veel meer al viel er nog wel af en toe een fel gevecht te zien.

 
 
Omdat de anderen het koud begonnen te krijgen hebben we ze mee genomen naar de rugzak vos. Daar aan gekomen was het een nummertje trekken en een leeg plekje opzoeken. Het plekje wordt langzamerhand een welbekend publiek geheim. Eerst lekker een beetje liggen doezelen. Later toch maar mijn camera gepakt en wat gaan zoeken naar een mooi beeld.
 



Zo werd het tijd om een stukje verder te gaan richting de auto. Onderweg stelde ik nog even voor een klein hoekje te bekijken. Aangekomen schoot er wat wits de struiken in. Door mijn verrekijker kon ik niet direct zien wat het was. Ik pakte toch mijn camera er even bij en lekker tijgerend over het zand de vogel genaderd. 

Mijn nichtje had het vogelboek uit mijn rugzak gehaald en al snel werden we het eens dat het de sneeuwgors wel eens kon zijn. Dat was nog eens een leuke ontdekking.
 
Na deze vogel uit gebreid te hebben gefotografeerd door gelopen naar de auto. Het was een leuke dag voor de luitjes wat ze ook geregeld lieten horen.


 
Mijn blogje is weer gereed gekomen. Veel plezier en nog bedankt voor de opmerkingen over mijn vorige serie.

Groet,

Frans


2 opmerkingen:

  1. Wow, je zat er midden in lijkt wel, het blijft iets moois om mee te maken. Je hebt er prachtige foto's van kunnen maken. Dit jaar een keer overgeslagen, volgend jaar weer een keer kijken..

    Groetjes Von

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. We zaten ook middenin het gevecht! wij dachten namelijk dat we netjes aan de uiterste rand van de arena zaten. Gevechten waren zo 20 a 30 meter wel bij ons vandaan. Tussen de bomen om die als buffer te bewaren dachten we wel goed te zitten. Maar voor we het wisten zaten we rondom in de gevechten en 1 gevecht op nog geen 2 meter afstand. Dat was even slikken! Het blijft een machtig en verslavende gebeurtenis.
      Bedankt voor je reactie

      Verwijderen