Weer naar Laren Reeën kijken

Zaterdag weer naar Laren geweest om er Reeën te kijken. Daar zitten er genoeg en ze zijn redelijk mensen gewend waardoor je wat meer te tijd krijgt om ze te bekijken en te fotograveren. Hoewel ik niet altijd even tevreden was over het resultaat, toch een mooie dag gehad vol met momenten om van te genieten.

In de vroege ochtend was het eerst wat somber. Een mat licht en wat frisjes gingen we op pad

Rustig wandelend liepen we onze stekken af.

Een liefkozing

Bambi

Een poosje bleven we in de rand van een bos/hei zitten. Daar zagen we een kleintje een tukkie doen. Na wat wachten kwam hij weer op en begon het gestoei met de camera om die lichtval vast te kunnen leggen.

Een poosje later ging ook het oudere broertje weer op pad en verdween later het bos in.

Gevolgt door de kleine Bambi.

En zo heb je van die gelukstreffers als deze. onverwacht dook er naast ons nog een jonge bok op en hobbelde op zijn gemak de heide op.

Niet veel later hoorde mijn vrouw een drietal spechten roepen naar elkaar. Na goed zoeken kregen we er eentje in de gaten en zagen dat ie aan het eten was. Een leuk tafereeltje want hij had een eethoekje op een dikke tak. Hij vloog weg om een dennenappel in te slaan en kwam terug naar de tak. Daar had hij schijnbaar een kuiltje gehakt in de tak waarin de appel ging. Met flink hakken ging de maaltijd naar binnen. Nadat hij weer was weggevlogen snel richting de tak gegaan en geduldig wachten wanneer hij weer terug zou komen. Hier is deze serie uit ontstaan.

Leuke opmerking is dat ik hem vlak onder de tak kon horen

roffelen. Echt horen kan ik ze niet meer zodat het voor mij

echt een geluk is om ze te zien.

Het is al vrij laat op de dag. Rond half twaalf wandelen we de open heide op. We zien in de verte een koppel reeën achter elkaar aan gaan en zien daarbij dat er 2 mannetjes en 1 vrouwtje rond rennen. Misschien wordt het wel wat en besluiten we er heen te lopen. Op een geruime afstand nemen we plaats en wachten op de dingen die komen gaan. Daarop zien we al snel het mannetje op de indringer in lopen. Het is helemaal kwijlend als we het mannetje volledig los hoogspringend richting de ander zien gaan. Helaas zijn de foto's niet byzonder scherp wat te wijten is aan de warme lucht die opsteigt van de heide. Toch een prachtig wauw moment om dat eens te zien.

Rond de klok van twee uur gaan we weer richting huis. De vrouw moet werken en ik werd erg moe. Toch wel slopend schijnbaar dat vroege opstaan. Thuis heerlijk twee uur geslapen en ben ik na een pitza toch nog even alleen terug gegaan naar de heide.

Ik wilde eens kijken hoe het er savonds op de heide uitzag. De lucht was niet echt positief en er viel een lichte spetterbui. Dat was nog niets, met wat ik later hoorde, in Steenwijkerwolde. Later trok de lucht wel open en schoot ik nog een paar beelden.

Na een betrekkelijk lange dag weer met een mooie serie thuis gekomen.

Ik hoop dat u ook weer mee heeft kunnen genieten met onze wandeling.

Met vriendelijke groet,

FransCanon40d