De maanden Juli en Augustus staan in het teken van de Reeënbronst. Ik trek dan regelmatig even het veld in om te kijken naar dit ritueel. Een mooi schouwspel van drijven, verjagen, en verdedigen.
Afgelopen zaterdag een vriend mee gehad op een van mijn tochtjes. Het was een enthousiaste jongen die meteen begreep hoe het werkte. Het klikte dus en dat liet zich goed zien in de vele treffers op korte afstand van ons. Heel vaak maakte wij contact met reebokken op korte afstand en dat leverde natuurlijk voor mij prima beeld op. In de ochtend om 07.00 het veld in tot een uurtje of 11 en daarna naar huis. Een poosje bijslapen wat eten en smiddags om 17.00 vertrok ik weer. Dit keer had ik een mooie vaste bok in het oog en die hield ik meer dan anderhalf uur vast. Dat resulteerde in een schitterende close up. Een beeld dat ik al een poosje zo wilde maken. Plat liggend op de grond omhoog. Zodat de ree als een prins zou lijken. De bok pikte ik al heel snel op grote afstand en hield hem in de gaten om zijn gang te herkennen. Het werd duidelijk dat hij mogelijk mijn kant op zou komen. En dat gebeurde dan ook. Ik nam plaats aan de rand van het bos en nam geduldig de tijd tot hij dichterbij zou komen. Na dik een half uur was hij zodanig genaderd dat we verder naar de grond zakte. Op knieen en tegen een boomstam hield ik constant contact met hem. En zo scharrelde hij wat rond en ik kroop achter hem aan tot hij weer rustig ging liggen. Een beetje herkauwen, wat rondkijken zo hield hij alles in de gaten. Na verloop van tijd ging deze weer staan en ik besloot tijgerend naar mijn laatste positie te gaan. Ik wilde die shot vlak over de heide maken en moest daarvoor onder de bomen vandaan. Na een 10 meter tijgeren lag ik te wachten tot ie nog dichterbij zou komen. En dat deed hij. Met een licht gevoel van spanning zag ik de bok steeds groter worden in mijn zoeker. Totdat we elkaar in het oog kregen en contact maakte. Mijn camera schoot het ene beeld na het andere en toen verdween hij weer. Mensen blijven toch gevaarlijk voor dieren dus wilde hij dat liever van een afstand bekijken. Voldaan keek ik mijn beelden terug en vond mijn avondje prima geslaagd!
Later op de avond nog wat meer beelden gemaakt maar de herinnering aan die bok was toch wel het mooist.
Een kleine greep van beelden die ik maakte van de afgelopen zaterdag.
